चिनी कोरोना हो हळूच देशात शिरला,
शहराबरोबरच तो गावागावात फिरला.
बघता बघता त्याने देशभर विणले जाळे,
साऱ्या आस्थापनांना लावावे लागले टाळे.
मंदिर - मंदिरही करावे लागले बंद,
हरपला सारा विद्येच्या मंदीरातील आनंद.
हरवले राष्ट्रगीताचे ते सूर आणि पाढ्यांची ती आवर्तने,
विद्यार्थ्यांविना सारे वर्ग झाले सुने-सुने.
बोलक्या भिंती रुसल्या, मुका झाला फळा,
हसत्या खेळत्या शाळेला आली अवकळा.
सर्वत्र निरव शांतता,मैदाने पडली ओस,
दंगा मस्ती संपली,संपला सारा जोश.
विद्यार्थ्यांविना शाळा जणू आत्म्याविना शरीर,
कधी सुरू होईल हे विद्येचे मंदिर.
गुरू -शिष्यांचे नाते जणू आई आणि मुले,
गुरुविना विद्यार्थी जणू कोमेजलेली फुले.
हे निसर्गराजा, दूर कर हे संकट,करतो तुला वंदन,
गुरू-शिष्य मिळून पुन्हा फुलवू शाळेचे नंदनवन..
मृणाल येवतकर
मो.9511673358
No comments:
Post a Comment